50. rocznica objęcia tronu Danii

Małgorzata II (duń. Margrethe Alexandrine Þorhildur Ingrid; ur. 16 kwietnia 1940 w Kopenhadze) – królowa Danii od 14 stycznia 1972 roku z dynastii Glücksburgów, bocznej linii Oldenburgów. Córka króla Danii Fryderyka IX (1899–1972) i królowej Ingrid (1910–2000), córki króla Szwecji Gustawa VI Adolfa (1882–1973).

W 1967 roku poślubiła francuskiego dyplomatę, Henryka de Laborde de Monpezata (1934-2018). Ma z nim dwóch synów – Fryderyka (ur. 1968) i Joachima (ur. 1969).


Została ochrzczona 14 maja 1940. Jej rodzicami chrzestnymi zostali: król Chrystian X, książę Knud, książę Axel, król Szwecji Gustaw V, następca tronu Szwecji Gustaw Adolf (późniejszy król), książę Västerbotten Gustaw Adolf, królowa Danii Aleksandra, księżna Thyra, żona następcy tronu Szwecji Ludwika Mountbatten (przyszła królowa), księżna Helena Wiktoria, Lady Patrycja Ramsay, pruska księżna Cecylia i księżna Małgorzata Burbon-Parmeńska. Otrzymała islandzkie imię „Þorhildur” dlatego, że gdy się urodziła, jej dziadek, król Chrystian X, był jednocześnie królem Islandii.

Gdy się urodziła, tron duński mogli dziedziczyć wyłącznie mężczyźni. Król Fryderyk IX i jego żona mieli trzy córki i gdy w 1947 było już wiadomo, że królowa Ingrid nie może mieć więcej dzieci, rozpoczęto prace nad zmianą konstytucji tak, aby Małgorzata mogła w przyszłości zasiąść na tronie Danii. Przez ten czas oficjalnym następcą tronu był brat króla, książę Knud, który był mniej popularny od księżniczki Małgorzaty. Parlament zaakceptował zmiany w prawie sukcesyjnym (nowe prawo wzorowane jest na prawie brytyjskim) i 27 marca 1953 zostało zaakceptowane przez społeczeństwo w referendum.

Małgorzata została oficjalną następczynią tronu. W dniu swoich 18 urodzin, 16 kwietnia 1958, została członkinią rady stanu. Od tego momentu zastępowała ojca gdy ten był poza krajem lub nie był w stanie wypełniać obowiązków królewskich.

Małgorzata II ma dwie młodsze siostry:
1. księżną Benedyktę (ur. 1944), żonę księcia Ryszarda Sayn-Wittgenstein-Berleburg
2. Annę Marię (ur. 1946), żonę króla Konstantyna II Greckiego

Studiowała prehistorię i archeologię w latach 1960–1961 w Girton College na Uniwersytecie Cambridge, politologię w latach 1961–1962 na Uniwersytecie Aarhus i w latach 1962–1963 na Sorbonie i ekonomię w London School of Economics w 1965.

10 czerwca 1967 w Kopenhadze poślubiła francuskiego dyplomatę Henri Marie Jean André de Laborde de Monpezata, który po ślubie otrzymał od króla tytuł księcia Danii. Z tego związku pochodzi dwóch synów – obaj noszą tytuł książąt Danii, a od 2008 również hrabiów Monpezat („Greve af Monpezat”) – które jako tytuły dziedziczne należą się również ich potomkom.

14 stycznia 1972, w wieku 72 lat umarł król Fryderyk IX, Małgorzata II wstąpiła na tron Danii według nowego aktu sukcesyjnego. Od chwili wstąpienia na tron królowa pełni głównie funkcje reprezentacyjne, ma jednak pewien wpływ na politykę państwa. Premier Królestwa Danii ma obowiązek zdawać władczyni relacje na temat stanu państwa. Królowa kreuje głównie wizerunek swego kraju za granicą, spotykając się z głowami innych państw. Małgorzata II ma opinię najbardziej postępowej i nowoczesnej monarchini na świecie. Królowa cieszy się poparciem ponad 80% społeczeństwa, większość obywateli Danii nie wyobraża sobie, że mógłby istnieć w tym kraju inny system niż monarchia.

Królowa jest kuzynką króla Szwecji Karola XVI Gustawa i kuzynką drugiego stopnia króla Norwegii Haralda V. Odznaczona jest m.in. Orderem Orła Białego (19 kwietnia 1995). Oficjalnym mottem królowej jest: Guds hjælp, Folkets kærlighed, Danmarks styrke, czyli „Wsparcie Boga, miłość ludu, potęga Danii”.

IP 116-117 2022

Jubileuszowe znaczki z Danii, Wysp Owczych i Grenlandii.

Udostępnij artykuł:

Facebook
Twitter

Warto przeczytać

Podróże Madame Curie

Jakub Müller na łamach swojej blisko 800-stronicowej książki „Podróże Madame Curie”, której napisanie zajęło mu 5 lat, zaprasza czytelników w fascynujące podróże z naszą noblistką do 15 krajów na czterech kontynentach. W podróże koleją, statkami i samochodami, motorem, wielbłądem, dorożką, kolejką linową i wojskową motorówką. Według autora Maria Curie-Skłodowska odbyła co najmniej 69 podróży, pokonała ponad 140 tysięcy kilometrów. Dotyczy to tylko udokumentowanych podróży, całkiem możliwe, że było ich więcej…

Szczeciński finał „The Tall Ships Races 2024”

Tegoroczne międzynarodowe regaty „The Tall Ships Races 2024” wystartowały 27 czerwca z litewskiej Kłajpedy. Jednostki ścigały się przez 5 tygodni na trasie Kłajpeda – Helsinki – Tallinn – Turku – Mariehamn – Szczecin. Finał regat odbył się w Szczecinie w dniach 2-5 sierpnia po 7 latach przerwy i ponownie tam powrócił. Wzięło w nim udział blisko 70 żaglowców i jachtów oraz półtora tysiąca żeglarzy z 15 krajów świata. Wśród nich były m.in.: ekwadorski „Guayas”, niemiecki „Roald Amundsen”, polskie: „Dar Młodzieży”, „Fryderyk Chopin”, „Dar Szczecina” czy litewska „Lietuva”. Tak więc Szczecin stał się już po raz czwarty stolicą polskiego żeglarstwa i ponownie stać się portem finałowym międzynarodowych regat „The Tall Ships Races”.

Nowy Ambasador RP w Królestwie Danii

24 lipca 2024 r. sejmowa komisja Spraw Zagranicznych zaopiniowała pozytywnie kandydaturę Ewy Dębskiej na Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Danii.