Otwarcie wydarzenia przy promieniach jeszcze letniego słońca, a jednocześnie w blasku ognia, w towarzystwie górskich opowieści, było doskonałym sposobem na zintegrowanie polonijnej społeczności.
Uczestnikom spotkania przy ognisku zaproponowaliśmy dosyć kreatywną formę spędzenia czasu. Zachęciliśmy mianowicie rodziców i dzieci do zgłębiania górskich legend i podzielenia się ich treściami z publicznością, dodatkowo prosząc o aspekt kreatywny przekazu. Sugestie obejmowały wykorzystanie teatralnych środków wyrazu, takich jak pantomima, inscenizacja, kalambur czy wcielenie się w role postaci, na przykład gawędziarza z Tatr, słynnego Jana Krzeptowskiego – Sabały.
I tak swoje talenty aktorskie ujawniła publiczności grupa Janosika, przenosząca widzów w świat zbójnickich potyczek i heroicznych wyborów. Aktorzy: rodzice i dzieci, przyczynili się do stworzenia niepowtarzalnej atmosfery, a pan Łukasz Szozda umiejętnie kierował zespołem, aby osiągnąć pełen sukcesu spektakl o sławnym zbójniku.
Jelenia z Gór Świętokrzyskich poznaliśmy dzięki Legendzie o Świętym Emeryku i powstaniu nazwy Góry Świętokrzyskie. Adam Wolanin, młody uczeń z odległych Kielc, postanowił podzielić się tajemniczą historią swojej ukochanej krainy. Publiczność polonijna dowiedziała się, iż dawno, dawno temu, kiedy lasy były pełne dzikich zwierząt i ogromnych starych drzew, wydarzyła się ciekawa historia, która dała nazwę naszym Górom Świętokrzyskim, a było to za panowania Bolesława Chrobrego. Adam i jego rodzina z Polski i Danii zaprezentowali na podstawie tejże legendy kalambury, bawiąc i przekazując nam radość „przez granice”.
W przekazach o Górach Świętokrzyskich nie zabrakło legend o gołoborzach czy sabacie czarownic przybliżonych przez panią Aleksandrę Skrzypińską i pana Leszka Gagałę. Z kolei uczeń, Erik Wołowicz, przygotował rebusy przedstawiające madejowe łoże, ilustrując tym samym Legendę o zbóju Madeju.
Historię o Biesach i Czadach, o tajemniczym związku między tymi mitycznymi istotami a dziką, bieszczadzką, krainą poznaliśmy w opowieści pana Mirosława Kruka, który, niczym Jan Krzeptowski – Sabała, czarował nas słowem. Mnicha Cypriana, jego pastereczkę publiczność poznała w spektaklu opartym na Legendzie o Mnichu. W rolę tytułowego bohatera wcielił się pan Andrzej Soiński. Humorystyczne elementy przedstawienia sprawiły, że Polonia, obserwując występ naszego polskiego Ikara i jego lot nad Morskim Okiem, śmiała się do łez.
Natomiast pani Dorota Soińska w opowieści o tatrzańskim jeziorze odkryła przed nami zakątki historii, tradycji, magii, które łączą nasze serca z Polską. Wyjaśniła ponadto, skąd wzięły się muszelki na góralskich kapeluszach i jak blisko mamy do Adriatyku. Legendę o śpiących rycerzach spod Giewontu pięknie zaprezentowała nam uczennica Marysia Skrzypińska. Jej elektryzująca historia skupiła uwagę polonijnej młodzieży.
Ognisko stanowiło doskonałą okazję do literackiej i kulturowej podróży przez polskie góry – Świętokrzyskie, Bieszczady, Tatry i Pieniny. Dzięki kreatywnej formie spotkania, zabawie wykorzystującej teatralne środki wyrazu, zarówno rodzice, jak i dzieci, mogli doświadczyć i zrozumieć polskie legendy w sposób interaktywny i angażujący.
Halina Dudzicz
Autorka i koordynatorka przedsięwzięcia, przewodnicząca Towarzystwa Krzewienia Oświaty i Kultury Polskiej im. A. Sokólskiego w Danii.
Autorzy zdjęć: W. Skrzypiński, M. Kruk, R. Wolanin.
IP 124-125 2024
Przeprowadzenie projektu, który pozwalał zanurzyć się jego adresatom w bogactwie i pięknie polskich gór, nie było proste i jednoznaczne. Wymagało to od nas dużego wysiłku i zaangażowania. Postanowiliśmy przeprowadzić różnorodne inicjatywy o charakterze dydaktyczno-kulturalnym, mające na celu promocję i popularyzację polskiej – związanej z górami – literatury, kultury, tradycji i języka. Fundamentem naszej działalności edukacyjnej stał się wyjątkowy obszar z uwagi na jego niepowtarzalne walory przyrodnicze.
Nie bez powodu w tytule przedsięwzięcia przymiotnik „polskie” stanął po słowie „góry”. Pragnęliśmy podkreślić, iż są one nasze, rodzime, nieodłącznie związane z krajobrazem Polski, stanowiąc integralną część naszego dziedzictwa w wymiarze geograficznym i kulturowym. Nadrzędnym celem wydarzenia było przede wszystkim zespolenie tematyki górskiej w ramach działań edukacyjnych skierowanych do Polonii, a w szczególności uczniów, którzy nabywają znajomość języka polskiego na emigracji. Pragnęliśmy także, my, nauczyciele, zainspirować się wzajemnie, wymienić doświadczenia i strategie dydaktyczne, by podnieść swoje kwalifikacje, nieustannie motywować się w poszukiwaniu nowych rozwiązań oraz dążyć do realizacji atrakcyjnych dla ucznia polonijnego lekcji. Przykłady nieszablonowego, kreatywnego nauczania zaprezentowaliśmy w praktyce. Swoje autorskie pomysły, z górami w temacie lub tle, przedstawili nauczyciele z Danii, Polski, Norwegii i Szwecji.
Promowanie literatury, kultury i dziedzictwa narodowego związanych z górskimi regionami Polski, w kraju, gdzie nie ma gór, było nie lada wyzwaniem, ale jednocześnie stanowiło unikalną okazję do wprowadzenia różnorodnych działań. Obejmowały one takie aktywności jak: konkursy, spotkania autorskie, wieczory poetyckie, lekcje, warsztaty, koncerty, degustacje, prezentacje multimedialne, stoiska turystyczne. Biorąc pod uwagę różnorodność inicjatyw, postanowiliśmy przeprowadzić wydarzenie w czterech różnych terminach.
Ciąg dalszy nastąpi…
